Durağan'daydım,8.sınıf öğrencisiydim.İlçe çapında bir bilgi yarışması düzenleniyordu.Bizim okuldan da 3 kişinin katılmasına izin veriliyordu.Belki o yıl ki okul öğrencilerinin de pek iyi olmadığından dolayı öğretmenlerim ''kötünün iyisi'' diyerek beni de seçtiler.Hatta diğer arkadaşlarım da Muradiye ve Şeyma idi.Aslında ilk başta her şey güzeldi.Bir öğle sonu arabayla götürüldük Halk Eğitim Merkezine.İşte o an kendimi ''kuru pakla'' gibi nimetten görmeye başladım.
Neyse sadete gelelim.Yarışmadan önce katılımcı öğrenciler ben falanımler,diğer arkadaşlara başarılar vs. rutin şeyler tekrar ediliyordu.Bu basit durumda bile çok heyecanlıydım.Çünkü sıradan bir öğrenciydim ve 7. sınıfta oynadığım tiyatrodan başka bir tecrübem yoktu.Gerçi bu bile yeterdi ama oldu olan.
Benden önce kendini tanıtan Şeyma arkadaşım oturdu.Ben ayağa kalktım.Ve kendi adımı söylemem gerekirken Şeyma'nın adını söyledim.Emin'im,Cem Yılmaz gelse bu kadar güldüremezdi salonu.O an mahcup oldum tabii ki.Sonra Betül Hocama baktım.Biraz ondan cesaret alarak olayı toparladım.Ve azımsanmayacak kadar da yardım ettim arkadaşlarıma.O zamanlar rezaletti bu olay,şimdi komedi.Gülüyorum tabii.
Neyse sadete gelelim.Yarışmadan önce katılımcı öğrenciler ben falanımler,diğer arkadaşlara başarılar vs. rutin şeyler tekrar ediliyordu.Bu basit durumda bile çok heyecanlıydım.Çünkü sıradan bir öğrenciydim ve 7. sınıfta oynadığım tiyatrodan başka bir tecrübem yoktu.Gerçi bu bile yeterdi ama oldu olan.
Benden önce kendini tanıtan Şeyma arkadaşım oturdu.Ben ayağa kalktım.Ve kendi adımı söylemem gerekirken Şeyma'nın adını söyledim.Emin'im,Cem Yılmaz gelse bu kadar güldüremezdi salonu.O an mahcup oldum tabii ki.Sonra Betül Hocama baktım.Biraz ondan cesaret alarak olayı toparladım.Ve azımsanmayacak kadar da yardım ettim arkadaşlarıma.O zamanlar rezaletti bu olay,şimdi komedi.Gülüyorum tabii.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder