w-40 EDEBİYAT KAYGISI OLMAYAN TEK YAZAR

beğenmeniz dileğiyle...

15 Ağustos 2009 Cumartesi

vicdan ızdırabı


İşte benim ilk öyküm.

Daha küçüktüm.İlkokul 1. sınıf öğrencisiydim sanırım.Yine bi okul çıkışıydı.Okula bisikletimle geliyordum.İlginç olan ise evimle okul arasının 50 m. olması.İşte o günde bisikletimi aldım fakat çıkış kalabalık.Ben oraya fazla dikkat etmedim tabii.Girdim araya.Çok iyi bi sürücüyüm ya hani.O an işte bu acı duyuduğum olay oldu.Bi kıza çarptım.Hatırladığım kadarıyla eli kırıldı.Bi ara sargıyla gördüm kızı.İsmini de hatırlıyorum ama ben de kalsın.
Bu hatıradan sonra daha evlerinin önündengeçmemeye özen gösterdim ama bi gün annesi beni gördü,azarladı.Az bile yaptı bence.Ama vakitler sonra çok pişman oldum.


Mazide kalan anılarımın getirisi
Hususi her hayat hulusi her ruh kirlenir
Sonradan bu mudur gelinen noktam
Bu mudur duyargan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder